توضیحات

در این اثر ابتدا به معرفی و بیان دیدگاه‌های کمال‌الدین ابن العتائقی حلی (نویسنده کتاب حاضر) در مورد علم نحو و اختلاف نظر وی با شخصیت‌های نحوی مانند نحویان کوفی و بصری پرداخته شده و پس از آن رابطه وی با ابن‌حاجب و نزدکی افکار نحوی آن دو بررسی شده است. آنگاه تعاریفی که وی در مورد الفاظ و اصطلاحات نحوی بر اساس مکتب نحوی ابن‌حاجب داشته و ابداعاتی که در این زمینه ارایه نموده است، بیان شده و تعاریف مطرح شده توسط وی در مورد اسم اشاره، موصولات و مرکب اسنادی ذکر شده است. در بخش بعدی کتاب روش بحث کمال‌الدین ابن العتائقی حلی در مورد مسایل نحوی بیان شده و قیودی که وی در تعریف مفردات و جملات از آن‌ها استفاده می‌کند، معرفی شده است. در بخش اصلی کتاب نویسنده به تعاریف و حدود مفرداتی همچون: لفظ، کلمه، مرکب، کلام، معرب، اعراب، بنا، جنس، علم، مؤنث، غیرمنصرف، مثنی، جمع سالم، مصدر، اسم فاعل، اسم مفعول، صفت مشبهه، افعل تفضیل، ضمیر، اسم اشاره، موصول، اسم فعل، صوت، کنایه عدد، مرکب مبنی، عدد، فعل، تعجب، فعل مدح و ذم، حرف، حرف جر، طویل، حرف نداء، لام تعریف، تنوین، حرف مصدری و مرکب مبنی اشاره شده و دیدگاه کمال‌الدین ابن العتائقی حلی در مورد حدود و معانی آن‌ها ذکر شده است. آنگاه تعاریف و حدود مرکباتی چون: مرکب اضافی، مرکب وصفی، مرکب اسنادی، مرکب تعلیقی، انواع جملات، مبتدا و خبر، تمییز، حال، منادا، مستثنا، انواع فعل، تأکید، بدل، صفت، عطف بیان و سایر مرکبات از منظر کمال‌الدین ابن العتائقی حلی بیان شده است.